"20 dni w Mariupolu” – oblężone miasto (ocena: 8/10 – za Ukrainę)

Wojna powoduje, że dobrzy ludzie stają się lepsi, a źli gorsi.

Rosyjska agresja na Ukrainę rozpoczęła się 24 lutego 2022 roku. Jednym z głównych celów było portowe miasto Mariupol.

Jeden z dziennikarzy Associated Press, pomimo śmiertelnego zagrożenia, pozostaje w mieście i dokumentuje przez tytułowe dwadzieścia dni gehennę ludności. Skupia się na osobach cywilnych. Filmuje przez kilka dni walkę lekarzy o życie poszkodowanych. Są wśród nich także małe dzieci, co jest szczególnie mocne. Do światowej opinii publicznej dotarły wstrząsające zdjęcia ze zbombardowanego przez Rosjan szpitala położniczego. Autor z narażeniem życia przesyła z oblężonego miasta, pozbawionego prądu, gazu i wody, a także Internetu, materiały filmowe. Gdy Rosjanie wkraczają do miasta udaje mu się uciec z nakręconymi scenami. Tylko dzięki temu powstał film, który jest świadectwem wojny na Ukrainie.

Siłą rzeczy punkt widzenia odnosi się do strony ukraińskiej. Rosjanie traktowani są jako barbarzyńscy najeźdźcy łamiący zasady prowadzenia wojny i brutalnie niszczący naród ukraiński. Są jednak w tym filmie także elementy niegodziwości miejscowej ludności, jak chociażby sceny grabieży sklepów. Jak to w przypadku każdej wojny łamanie zasad odnosi się do wszystkich stron konfliktu.

Produkcja ma charakter dokumentu wojennego. Celowo dla zwiększeniu efektu włączono sceny chaotyczne, gdy operator kamery ucieka przed niebezpieczeństwem ostrzału. Całość jest podzielona chronologiczne na kolejne dni. Wydarzenia opatrzone komentarzem oraz refleksjami reżysera z offu. Taki zabieg często monotonny dokumentalnie, tym razem sprawdza się, dzięki spokojnej narracji, wprowadzając klimat napięcia. Należy przygotować się na sceny drastyczne.

To film jak mało który w historii kina wpływający na rzeczywistość. Pozostanie świadectwem tragedii mieszkańców Ukrainy. Czyż może być coś bardziej pożytecznego z kina dokumentalnego? Nie dziwi zatem rozgłos wobec produkcji, z nagrodą oscarową włącznie.