"Anatomia upadku” – wypadł z tarasu (oceny: Woda 4/10, Ogień 7/10 – za dochodzenie)

Nieszczęśliwy wypadek, samobójstwo, a może morderstwo – skrupulatne śledztwo wsparte retrospekcjami.

Do zaśnieżonego domku popularnej pisarki przyjeżdża dziennikarka z wywiadem. W jego trakcie mąż puszcza na piętrze głośną muzykę uniemożliwiającą nagrywanie rozmowy.

Z jednej strony dramat rodzinny. Z drugiej kryminał sądowy. Konflikty skrywane przez lata wychodzą na światło dzienne w trakcie medialnego śledztwa i procesu sądowego. Pisarka znana z popularnych powieści staje w świetle opinii publicznej, a jednocześnie musi sobie poradzić z żałobą i wychowywać niepełnosprawnego syna.

Produkcja łamie praktyki klasycznego kryminału, czy też dramatu sądowego. Narracja jest monotonna, fakty odkrywane powoli – głównie poprzez umiejętnie wprowadzane retrospekcje. Siła filmu to drobiazgowa konstrukcja dialogów. Wiele jednak pozostaje niedopowiedziane, nawet w końcówce. Bo i sam proces obrony z założenia nie był po to żeby odkryć prawdę, a uchronić bohaterkę przed więzieniem.

To film, który może porwać i trzymać w napięciu nawet przez mocno przeciągnięty czas trwania. Z drugiej strony sama historia jest stosunkowo uboga i może znudzić przegadaniem oraz stosunkowo topornym budowaniem charakterystyki bohaterów. Szczególnie postać dziecka jest przerysowana, a chociażby motyw z truciem psa - irracjonalny.

Nie jest to także film łatwy w odbiorze. Realizacja jest surowa, kamerowanie oszczędne, montaż prawie nieobecny. Sceny w sądzie mocno przegadane. Kreacje aktorskie nieoczywiste – dla jednych genialne, dla innych mało przekonujące.

Filmowi szkodzi rozgłos: nagroda w Cannes i nominacja do Oscara. Gdyby to był tylko kameralny film obejrzany w kinie studyjnym to odbiór byłby lepszy. A i rozczarowanych byłoby mniej.

Zalety:

+ budowanie napięcia

+ powolne odkrywanie faktów

+ drobiazgowe śledztwo i przesłuchania

+ wyrazistość bohaterów

+ umiejętnie wplatane retrospekcje

+ odkrywanie rodzinnych konfliktów w trakcie procesu sądowego

+ pisarskie tło konfliktu małżeńskiego

+ konstrukcja dialogów

+ kobiece podejście

+ dojrzała reżyseria

Wady:

- miałki scenariusz

- surowe realizacyjnie

- irracjonalne zachowanie i postawa syna

- przegadane i przeciągnięte

- motyw lesbijski

- ubogość lokacji

- przesadny rozgłos wokół filmu

tytuł oryginalny: Anatomie d'une chute

produkcja: Francja

rok: 2023

gatunek: dramat kryminalno-sądowy

data premiery: 23 lutego 2024

dystrybucja: M2 Films

• reżyseria: Justine Triet

• scenariusz: Justine Triet, Arthur Harari

• obsada: Sandra Hüller, Swann Arlaud, Milo Machado Graner, Antoine Reinartz, Samuel Theis, Jehnny Beth, Saadia Bentaïeb, Camille Rutherford, Anne Rotger