„Camille” – fotograf wojenny (ocena 6/10)

Wojna w afrykańskiej republice z punktu widzenia obiektywu początkującej fotograf. Historia autentyczna i jednocześnie tragiczna.

Camille Lepage rozpoczyna swoja karierę fotograficzną od niezwykle trudnego wojennego tematu. Angażuje się w sprawę próbując zrozumieć zarzewie brutalności. Cieszy się jednak równolegle z faktu, że przy tak medialnej tematyce zdobędzie uznanie wśród wydawców.

Film przedstawia bardzo wyraziście postać bohaterki. Nie unika jednak także trudnych spostrzeżeń. Wielokrotnie fotografowie wojenni przekraczają granice ukazując zbyt okrutne szczegóły. Z drugiej strony może to poruszyć serca opinii publicznej, która akurat o wojnie w RŚA wiedziała niewiele. Twórcy próbują być obiektywni ukazując obie strony konfliktu, a także ich pretensje do bezstronnych obserwatorów, jakim są wojenni fotografowie. W filmie ukazane są również fragmenty pozawojenne (powrót reporterki do rodziny i pracowników biurowych), co ciekawie kontrastuje z afrykańską rzeczywistością.

Film opowiada autentyczną, dobrze znaną w środowisku historię. Jest niezwykle przekonujący, wręcz paradokumentalny. Dobrym pomysłem były chociażby przerywniki w postaci slajdów z ujęć fotograficznych. Dla napięcia jednak można było inaczej skomponować fabułę, unikając retrospektywy wyjaśniającej tragiczny koniec dziennikarki.

Plusy:

+ wyrazista bohaterka

+ paradokumentalna forma

+ obiektywny obraz konfliktu

+ kontrast ze środowiskiem europejskim

+ afrykańskie krajobrazy

Minusy:

- drastyczne sceny

- retrospekcyjna narracja

- spłycona końcówka

- brak szerszego kontekstu historycznego

- narracja wyjaśniająca w postaci opisów