„Crossing”: w poszukiwaniu utraconego transa (ocena 6/10 za Stambuł)
Emerytowana nauczycielka z młodym lekkoduchem wyruszają z Batumi do Turcji w poszukiwaniu transpłciowej Tekli wyrzuconej przez rodziców z domu.
Kameralne kino drogi, chociaż podróż ogranicza się do jednego miasta. Poszukiwanie zaginionego członka rodziny, utraconego przez kulturowe zacietrzewienie w przestrzeganiu kulturowych standardów. Nie mieści się w nich osoba transpłciowa, wyzwolona seksualnie. Temat uniwersalny, aczkolwiek w klimacie gruzińsko-tureckim nabiera specyficznego klimatu.
Szwedzki reżyser z korzeniami gruziński jest doskonałym obserwatorem. Ukazuje Stambuł w specyficznym świetle, z brudnymi budynkami i ulicami obsadzonymi prostytutkami. Potrafi jednak utrzymać poziom empatii, a ludzi skazanych na taki los w pewnym stopniu usprawiedliwia. Ciekawe są interakcje pomiędzy parą bohaterów: skrytą w sobie nauczycielką i ekstrawertycznym młodzieńcem. W Stambule dochodzą nowe postacie.
To kameralne kino, z powolną narracją. Dla amatorów produkcji wymagających cierpliwości i odnajdywania kulturowych smaczków. Dystrybuowany niszowo na pojedynczych seansach w kinach studyjnych powinien być atrakcją dla widzów gustujących w tego rodzaju kinie, ale także zainteresowanych kulturą turecką i gruzińską. Może jedynie końcówka nie pasuje do tego szablonu, a suspens jest zbyt pretensjonalny.
Dystrybutor pozostawił anglojęzyczny tytuł. Można go interpretować w trakcie filmu. Przekraczanie zarówno granic, kultur, jak i własnych ograniczeń. A świat jest uniwersalny. Jedna z najlepszych scen na lotnisku, gdy bohater jest zdziwiony że w wymarzonym innym kraju świat wygląda tak samo. Wielu Polaków miało podobnie, gdy wyrwało się z socjalistycznej Polski, a na Zachodzie czy w Stanach wcale nie było tak różowo jak się mogło wydawać.
Atuty:
+ empatyczne dla bohaterów
+ interakcje dialogowe
+ realne ukazanie rzeczywistości
+ bez uprzedzeń
+ obraz Stambułu
+ wieloznaczny tytuł oryginalny
Mankamenty:
- monotonne tempo
- przerysowana końcówka
- niszowa dystrybucja
produkcja: Szwecja, Dania, Francja, Turcja, Gruzja
rok: 2024
gatunek: dramat rodzinno-transseksualny w formacie kina drogi
premiera: 27 grudnia 2024
dystrybucja: Aurora Films
reżyseria, scenariusz: Levan Akin
zdjęcia: Lisabi Fridell
montaż: Levan Akin, Emma Lagrelius
scenografia: Igor Gabriel
kostiumy: Linn Eklund
obsada: Mzia Arabuli, Lucas Kankava, Deniz Dumanli, Nino Karchava, Levan Bochorishvili
obejrzane we wtorek 7 stycznia 2025 roku, o godz. 20:20, w Kinotece (z awarią napisów w trakcie)
Comments