„Fuks”: niedaleko pada jabłko od jabłoni (ocena: 8/10 – za Krukównę)

Polska komedia kryminalna, która dobrze się zestarzała.

Młody chłopak chcąc zaimponować atrakcyjnej sąsiadce kradnie auto jej szefa.

Nic tak nie dowartościowuje filmu, jak fakt że ogląda się go z przyjemnością po dwóch dekadach. Ta stosunkowo prosta komedia kryminalna ma swój urok, a także przypomina polską rzeczywistość lat 90-tych.

Fabuła opiera się na wybryku młodego chłopaka, półsieroty, biednego, ale wykazującego zdolności informatyczne i zmysł do interesu (ciekawe po kim to ma?). Genezą jego zachowania jest chęć podbicia serca pięknej sąsiadki. Wykorzystuje swój dryg do niecnego postępku, akurat w swoje osiemnaste urodziny. Historia jest prosta, akcja ma swoje tempo i prowadzi do przewidywalnego finału. Jednak jej sposób prowadzi dodaje uroku, nawet jeżeli przytrafiają się drobne wpadki.

Współcześnie zresztą trudno uwierzyć, że w taki sposób prowadzono biznesy, a działania służby były aż ta nieudolnie. Ale starsi widzowie pamiętają że tak było. Ukazania realiów Polski lat 90-tych nabiera właśnie teraz wartości: bazary, szemrane interesy, niedoinwestowania policja, pstrokate stroje, kasety magnetofonowe, chińskie żarcie, różnice społeczne. Wiele się jednak na przestrzeni ostatnich lat zmieniło, co jednak jest sukcesem polskiego jakże pokracznego państwa.

Maciej Stuhr wyszedł tym filmem z cienia ojca. Aczkolwiek obecnie można stwierdzić, że było to jego najbardziej żywiołowa kreacja w całej karierze. Swoją szansę otrzymała także Agnieszka Krukówna. Jej odważne kreacje i wspaniałe nogi dla wielu pozostaną najważniejszym elementem „Fuksa”. Szkoda, że jej kariera i życie potoczyły się tak nie inaczej, i nawet w Fuks 2 nie mogła zagrać. Młodym wówczas aktorom towarzyszyli ci bardziej doświadczeni: Gajos i Ferency, idealnie wypełniając drugi plan aktorski.

Do ponownego obejrzenia skłania premiera, po 25 lata, drugiej części, niestety już dużo mniej udanej. I niestety bez zachwycających nóg Krukówny.

Zalety:

+ nogi Agnieszki Krukówny

+ sensowny scenariusz

+ dobre tempo

+ obraz Polski lat 90-tych

+ podśpiewywanie w samochodzie

Wady:

- mało oryginalna fabuła

- wzorowanie się na amerykańskim kinie akcji

- brak pomysłu na ciekawsze zakończenie

- product placement

produkcja: Polska

rok: 1999

premiera: 20 sierpnia 1999

gatunek: komedia kryminalno-melodramatyczna

platforma: Netflix

reżyseria: Maciej Dutkiewicz
scenariusz: Maciej Dutkiewicz, Robert Brutter
muzyka: Marek Kościkiewicz
zdjęcia: Andrzej J. Jaroszewicz
scenografia: Andrzej Przedworski
kostiumy: Ewa Krauze
montaż: Milenia Fiedler
obsada: Maciej Stuhr, Agnieszka Krukówna, Janusz Gajos, Adam Ferency, Stanisława Celińska, Gabriela Kownacka, Dariusz Kordek, Ewa Sałacka, Paweł Burczyk, Cezary Żak, Cezary Kosiński, Witold Wieliński, Krzysztof Stelmaszyk, Sławomir Holland, Chung Weon Cha, Tomasz Dedek, Paweł Nowisz, Wojciech Skibiński, Sybilla Rostek, Jerzy Zygmunt Nowak