„Najdłuższe pożegnanie”: człowiek w kosmosie (ocena: 6/10 – za NASA)

Wyzwanie w kontekście planów podboju kosmosu.

Psycholog zatrudniony przez NASA bada możliwości dłuższej izolacji ludzi w przypadku lotów kosmicznych.

Dokument porusza ciekawa tematykę eksploracji kosmosu. Rozpracowuje ważny element – często pomijany. Wiele się bowiem dywaguje o możliwościach technicznych, a mniej o ograniczenia ludzkiego organizmu. Człowiek jest stworzony do życia w naturalnych warunków ziemskich, wysyłanie go na długi emisje wiąże się zarówno z ryzykiem fizycznych problemów, jak i psychicznych. Izolacja, przebywanie z obcymi ludźmi, rozłąka z rodziną – wszystko to wymaga dogłębnej analizy aby misja nie skończyła się niespodziewanymi przykrościami.

Wybrano osobę, która się zajmuje tym zagadnieniem i jest fachowcem w tematyce psychologii człowieka. Stąd wiele ciekawych spostrzeżeń. Atutem filmu jest również analiza prawdziwych wydarzeń na Ziemi, jak chociażby wypadek chilijskich górników, czy przeprowadzona symulacja.

Film jest dobrze zrealizowany. Nie zanudza, pomimo gadającej głowy protagonisty. Przyciągnie jednak głównie osoby zainteresowane tematyką eksploracji kosmosu i granic ludzkiej psychiki.