„Rimini”: podstarzały piosenkarz (ocena: 6/10 – za seks starych ludzi)

Tytułowe miasteczko nie takie rzeczy widziało podczas najazdu polskich kibiców na mecze w San Marino ….

Bohaterem tego filmu jest postarzały gwiazdor-piosenkarz Richie Bravo. Po śmierci matki i oddaniu ojca do hospicjum udaje się do swojej willi w popularnym kurorcie w okresie zimowym. Tam dopadają go duchy przeszłości.

Starość podstarzałego gwiazdora piosenki nie rysuje się w kolorowych barwach. Popularność przeminęła, pozostały chałtury dla podstarzałych emerytek. W życiu prywatnym: odchodzenie rodziców i niewyjaśnione sprawy z przeszłości. Pozostała słabość do używek, kobiet i seksu. Gdy pojawia się bliska osoba z niezbyt rodzinnym podejściem sytuacja dodatkowo się komplikuje.

Austriacki reżyser znany jest ze swojego surowego, realistycznego stylu. Ukazuje czynności mało atrakcyjne dla widza, jak chociażby momentami perwersyjny seks z emerytowaną prostytutką. W dodatku czyni to w sposób odpychający widza. Bohater co prawda jest muzykiem, ale podkładu muzycznego w jego codziennych czynnościach nie zawarto. Bo tak jest w życiu – podstarzałego człowieka otacza cisza i samotność. Można się więc narzekać na styl reżysera, ale nie robi on nic poza odwzorowaniem trudnego losu bohatera.

Alegorią stanu Richie Bravo jest lokalizacja akcji. Rimini tłumnie odwiedzane latem przez turystów z całego świata w zimowej scenerii straszy pustką i chłodem. Różnica tylko taka, że dla miasta jeszcze przyjdzie lato, a dla protagonisty już nie.

Niezwykle trafnie oddano postawy i zachowania migrantów: nie pracują, oczekują iż zapewnione zostaną im warunki do wygodnego życia. Pod koniec stają się oni prawdziwym czarnym charakterem tego filmu. Zapewne dlatego niespecjalnie spodobał się w "środowisku". Na tłumy widzów też nie może liczyć. Ale ci nieliczni mogą docenić wnikliwość obserwacji, a także odnieść do własnych doświadczeń we współczesnej Europie.