„Toskania” – kucharz (ocena 5/10)

Kulinarny melodramat w typowo włoskim klimacie.

Zgorzkniały szef kuchni i współwłaściciel restauracji w Kopenhadze, po zniechęceniu potencjalnego inwestora wyjeżdża wyjaśnić sprawy spadkowe zmarłego ojca, z którym nie utrzymywał kontaktu. Majątek jaki mu pozostał to posiadłość w słonecznej Toskanii.

Zderzenie surowego duńskiego (zapewne z elementami złośliwości przy szwedzkiej produkcji) podejścia do życia z emocjonalnością słonecznej włoskiej krainy wybrzmiewa banalnie. Główny bohater poznaje się jako gbur i takim pozostaje. Zresztą fabułą jest zbyt banalna aby go zmienić, a motyw melodramatyczny, z ubogimi retrospekcjami, nie angażuje ani widza, ani jak widać bohatera.

Można spokojnie potraktować taka produkcję jako netflixowa wypełniacz, bo już na sam tytuł część widzów się nabierze. Warto jednak odnotować bardzo udane ujęcia operatorsko-montażowe – i to niezależnie czy filmowany jest proces kulinarny, piękne krajobrazy, czy nawet sceny wewnętrzne, jak na przykład taka w składowni wielkich bochnów sera. To zbyt mało, aby tracić półtorej godziny, ale zawsze coś.